CHWALIPIĘTA....

Niechcaco staje sie dzisiaj chwalipieta... Nie jestem snobistycznie nastawiona do zycia; to raczej w ramach ciekawostki postanowilam sie podzielic z Wami tym razem szczegolnym przezyciem kulinarnym. 

Taaaaaaaak... Niespodziankowo przytrafilo mi sie cos wyjatkowego i stad tez moje ochy i achy. 

A bylo to tak... Byla rocznica, bylo zaproszenie, byla wizyta w restauracji. Z gory przepraszam za jakos zdjec, ale nie dosc, ze bylo bardzo kameralne oswietlenie to fotografowalam niejako ukradkiem... 
Mimo tego mam nadzieje, ze bodaj czesciowo jest ta uczta widoczna.

Wg prowadzacego magazynu "Smakosz" ta restauracja nalezy do najlepszych w Niemczech.

Przyznacie, ze takie przezycie nie zdarza sie czesto (mnie samej pierwszy raz)!

Bardzo bylam ciekawa tej wyrafinowanej gastronomii i przyznam sie, ze na zakonczenie tonelam w zachwytach!

Nigdy nie spodziewalam sie, ze takie malutkie porcyjki moga w pelni satysfakcjonowac apetyty... 

Na koniec uczty stwierdzilam, ze trafila mi sie lawina smakow i aromatow, znanych bardziej lub mniej, ale cudownie skomponowanych i to chyba bylo takie niespodziankowo zachwycajace.

Ale po kolei, calosc jedzonka to bylo wiele dan, za kazdym razem bylo cos zaskakujacego!

Na powitanie kreacja z sera z roznymi dodatkami...

Po tym mus kokosowo-pomaranczowy w ktorym ukryta byla malza (austern), ciekawa i niezwykla w smaku, ale nie stane sie na pewno wielbicielka takich uciech, to juz dla mnie za bardzo wyrafinowane...

Pozniej amuse bouche, cacka kulinarne, bardzo dobre... Po prawej mus z papryki, w srodku galaretka z raka, z lewej pasztet z wegorza, na wierzchu kawior z latajacej ryby...

Pierwsza przystawka to pasztet - watrobka z francuskich gesi podana z odatkiem wisniowych aromatow, to bylo to, co mnie bezgranicznie zachwycilo, palce lizac to za malo powiedziane :-)))

Druga przystawka to karmazyn z Bretonii, dodatek to kaparkowa gremolata i karczochy oraz smakowite kleksy czegos, czego nie potrafie nazwac...

Trzecia przystawka to szkockie malze swietego Jakuba z cytrnowymi aromatami a do tego
chutney z pomaranczy i kopru wloskiego.

Przed daniem glownym lody bazyliowo-cytrynowe, to byl bardzo swiezy akcent kulinarny!

Danie glowne: poledwica wolowa z Iowa, grzybki lesne, krem cebulowy i mus kartoflany (nie ma go na zdjeciu). Tja.... Powiem tylko tyle: nie wiedzialam, ze wolowina moze sie rozplywac w ustach jak krem...

Po daniu glownym: francuskie sery, orzechy wloskie i suszone sliwki ze swiezutenka bagietka figowa...

Slodki deser: cieple morele przykryte kopula z lodow brzoskwiniowych, ktore zawieraly w sobie cos podobnego do oranzady w proszku, efektem bylo perlenie sie na jezyku, zabawne uczucie...

Drugi slodki deser: ozdobna rurka z  bardzo kruchego ciasta a w niej "cygaro" z lodow czekoladowych a pod nimi mus czekoladowo-lawendowy.

Ostatni deser: petit fours, malenkie slodkosci o roznych smakach i konsystencji... Pycha!

No i tym sposobem opowiedzialam Wam o kulinarnej uczcie, ktora byla dla mnie bardzo niezwykla. 
Nie wiem, czy cos podobnego jeszcze mi sie przydarzy, ale to bylo naprawde ciekawe przezycie, nie tylko dla podniebienia ale i dla oczu; ciesze sie, ze bylo mi to dane!